معنی شب ناله - جستجوی لغت در جدول جو

شب ناله

لغت نامه دهخدا

شب ناز

(دخترانه)

زیبایی شب، ناز شب

فرهنگ نامهای ایرانی

شب باره

شب دوست، زن بدکار و هرزه گرد

فرهنگ فارسی عمید

شب بازه

شب پره، خفّاش، جانور پستانداری با پوزۀ باریک، گوش های برجسته، دندان های بسیار تیز و قوۀ بینایی ضعیف که دست و پایش با پردۀ نازکی به هم متصل شده و به شکل بال درآمده است که با آن می تواند مثل پرندگان پرواز کند، بیواز، خربیواز، شب یازه، شبکور، مرغ عیسی، شیرمرغ، وطواط

شب پره، خفّاش، جانور پستانداری با پوزۀ باریک، گوش های برجسته، دندان های بسیار تیز و قوۀ بینایی ضعیف که دست و پایش با پردۀ نازکی به هم متصل شده و به شکل بال درآمده است که با آن می تواند مثل پرندگان پرواز کند، بیواز، خربیواز، شب یازه، شبکور، مُرغ عیسی، شیرمرغ، وطواط

فرهنگ فارسی عمید

شب نامه

هرنوشته ای که شب هنگام و پنهانی میان مردم پخش کنند

فرهنگ فارسی عمید

شب چله

یلدا، شب آخر پاییز و اول زمستان که مقارن است با ولادت حضرت عیسی و اول دی ماه، دراز ترین شب سال شمسی، کنایه از تاریک و طولانی، شب یلدا

فرهنگ فارسی عمید

شب نهه

آنچه شب در زیرزمین پنهان کنند، زر و جواهری که شب در زیر خاک می کنند

فرهنگ فارسی عمید

شب کلاه

کلاهی که شب در هنگام خواب بر سر می گذارند

فرهنگ فارسی عمید

شب خانه

خانه ای که شب ها درویشان در آن به سر می برند

فرهنگ فارسی عمید

شب یازه

خفّاش، جانور پستانداری با پوزۀ باریک، گوش های برجسته، دندان های بسیار تیز و قوۀ بینایی ضعیف که دست و پایش با پردۀ نازکی به هم متصل شده و به شکل بال درآمده است که با آن می تواند مثل پرندگان پرواز کند، بیواز، خربیواز، شب پره، شبکور، مرغ عیسی، شیرمرغ، وطواط

خفّاش، جانور پستانداری با پوزۀ باریک، گوش های برجسته، دندان های بسیار تیز و قوۀ بینایی ضعیف که دست و پایش با پردۀ نازکی به هم متصل شده و به شکل بال درآمده است که با آن می تواند مثل پرندگان پرواز کند، بیواز، خربیواز، شب پره، شبکور، مُرغ عیسی، شیرمرغ، وطواط

فرهنگ فارسی عمید

شب خانه

(شَ نَ / نِ)

دهی از دهستان حسن آباد بخش کلیبر شهرستان اهر. 176 تن سکنه دارد. آب آن از رودخانه و چشمه و محصول آن غلات ومیوۀ جنگل است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

شش ساله

(شَ / شِ لَ / لِ)

هر چیز یا هرکس که دارای شش سال باشد. (ناظم الاطباء). هرچیز که شش سال بر او گذشته باشد

لغت نامه دهخدا

هم ناله

(هََ لَ / لِ)

آنکه با دیگری نالد. (یادداشت مؤلف). روضه خوانها می گویند: خواهر، با زهرا همناله شو. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

شب کلاه

(شَ کُ)

کلاهی که در شب و در هنگام خواب بر سر گذارند. (ناظم الاطباء). کلاهی که در شب خصوص برای خواب به سر میگذارند. (فرهنگ نظام) ، عرقچین، کلاه سیاه. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

شبنازه

(شَ زَ / زِ)

شب پره را نامند. (فرهنگ جهانگیری). رجوع شود به شبیازه

لغت نامه دهخدا

شب نهه

(شَ نِ هََ / هَِ)

گنج و زر و جواهری را گویند که در زیر زمین پنهان کنند. (برهان) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

شب خانه

(شَ نَ / نِ)

خانه شب. شبستان که حرم سرای پادشاهان باشد. (از برهان). مرادف شبستان. (آنندراج). شبستان وحرم سرای پادشاهان. (ناظم الاطباء) ، خانه ای که شبها درویشان در آن به سر برند. (ناظم الاطباء) (از برهان). خانه ای را گویند که برای نزول غربا و فقرا در شب مقرر کرده باشند. (آنندراج) :
بنا کرد و نان داد و لشکر نواخت
شب ازبهر درویش شبخانه ساخت.
سعدی.
، خلوتگاهی که شبها در آن عبادت کنند. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

چس ناله

(چُ لَ / لِ)

در اصطلاح عامه، نالۀ دروغین بمزاح و شوخی. آه و نالۀ ساختگی، برای جلب توجه یا جلب ترحم. ناله از روی ناز

لغت نامه دهخدا

شه باله

(شَهْ لَ / لِ)

شاهبالا. شهبالا. (ناظم الاطباء). بمعنی شه بالا است که همدوش داماد باشد. (برهان). رجوع به شه بالا شود

لغت نامه دهخدا

شب نامه

(شَ مَ / مِ)

نامه که در شب نویسند. نامه که نویسند و در شب منتشر سازند. اختفاء و پنهان ماندن نویسنده و نشرکننده را، نوشتۀ بی امضا شبیه به روزنامه در خدمت یا بیان حال کسی که شبها در خانه ها اندازند. (فرهنگ نظام)

لغت نامه دهخدا

شب ماه

(شَ)

دهی از دهستان برده بره بخش اشترنیان شهرستان بروجرد. دارای 325 تن سکنه. آب آن از قنات و محصول آن زراعت است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا